‘I’m too sad to tell you’ is een karakteristiek werk binnen het oeuvre van Bas Jan Ader, die op zoek was naar situaties waarin een mens, emotioneel of fysiek, de controle over zichzelf verliest. Met zichzelf in de hoofdrol heeft hij deze existentiële ervaringen gestalte gegeven in zijn films en fotowerken.
Foto, Twee dimensionaal object
59 x 49 cm, PE papier
Ontwikkelzilvergelatinedruk
Depot, Boijmans van Beuningen, Rotterdam
Bas Jan Ader,
Winschoten 1942- Atlantische oceaan 1975
‘…waarin een mens fysiek of emotioneel de controle over zichzelf verliest…’
In mei 2024 bezocht ik het Internationaal Liedfestival in Zeist waar bariton Roderick Williams een masterclass gaf. Tijdens de les aan een van de professionele duo’s werd ik, luisteraar, gevraagd om tegenover de zangeres te gaan staan en haar beide handen vast te houden. Elkaar aankijkend, met handen verbonden, zong ze een lied. Bij het zingen van de laatste frases overviel haar een lachen en zakte ze in elkaar. Toen ze zich weer oprichtte stonden haar ogen vol tranen. Haar stem kwam ineens uit een andere, diepere, fysieke en emotionele laag. De tekst kreeg pure zeggingskracht. Zij werd haar stem. Wát een ontroerende ervaring van hart tot hart, voor ons beiden en voor het publiek.
Een hele andere emotie zag ik kortgeleden bij de flashmob door het Residentie Orkest en het Laurens Symfonisch koor o.l.v. Richard Egarr. Na een korte opbouw van het welbekende thema uit het vierde deel van Beethovens negende symfonie barstten een paar omstanders, die niets vermoedend tussen ons stonden, bij de koorinzet spontaan in tranen uit. Was het de schok om de kracht van het stemgeluid? Was het de tekst van Schillers “Ode an die Freude”? Wat emotioneerde?
#nieuwsgierig: (her)ken jij de winst van controleverlies?
#stemhebbenenstemzijn
#zingenomteleven