Humor, ik houd ervan; een goede grap waar je onbedaarlijk om lacht of van in de slappe lach schiet. Fysiek is het oncontroleerbaar en heel ontspannen: ruimtes openen en vastzittende gedachtes relativeren. Dan is het in mijn hele lichaam lachen geblazen!
Omdat ik veel associeer ontstaan er door woordcombinaties en verbeelding stille grapjes. Ook dan is het lekker lachen in mij; binnenpretjes.
Leerlingen hebben soms de zangaanwijzing gekregen om bij klinkervorming de mond in een brede glimlach te trekken voor meer helderheid in de klank, om zo resonansruimtes aan te spreken en de keel te openen. Het ziet er dan gekke-bekken-trekkerig uit. Vaak brengt dat een zanger niet bij zijn eigen, vrije klank. Het is eerder een kortwerkend hulpmiddel.
Als je de leerling vraagt om aan een grap te dénken tijdens het zingen, aan iets dat een binnenpretje oproept, geeft dat meestal wel een ervaring van een vrije klank. Dan is het niet iets wat je doet, aanzet of stuurt. Het instrument reageert vanuit de gedachte.
Nog een andere lach is de innerlijke glimlach. Ook deze glimlach is niet iets wat je doet. Het is een manier van zijn; een open hart. Deze ‘inner smile’, zoals de Tao het noemt, omvat alle aspecten van lichaam, hoofd en geest. Het is geen concept of emotie. Er komt energie vrij die je instrument opent en je de ruimte geeft. Een stille ruimte die toelaat wat in je zangproces of algemeen leerproces gaande is en wellicht op een doorbraak wacht. Een ontvankelijke houding. Een hele vrije manier van zingen en instrument-gewaar-zijn.
In de workshop De stilte van de stem die ik in januari geef is dit het uitgangspunt. Ik nodig de cursisten graag uit om er in het proces van leren, musiceren en zingen nieuwsgierig naar te zijn.
#nieuwsgierig: Wanneer lach jij je ‘te barsten’?
Afbeelding: Dr. Sigmund, een stripverhaal geschreven en getekend door Peter de Wit
Van 17-20 september 2024 zette het Groot Omroepkoor o.l.v. Benjamin Goodson Le Cantique des Cantiques van Jean-Yves Daniel-Lesur op CD. Ik had het geluk dat ik aan deze opname mee kon werken. We zingen zeven a capella liefdesliederen waarin de Sulamithische, de herder en koning Salomo door verschillende stemgroepen worden gezongen en bezongen. Tegelijk, vermengd in het geheel, klinken er Latijnse teksten. Wellicht ter illustratie van- of een gedachte aan de mogelijke uitleg van de liefdesrelatie tussen Christus en de Christen. Hoewel de liederen aan Koning Salomo worden toegeschreven kwam ik ook een uitleg tegen dat de liederen dateren uit de tijd ná Salomo en dat de vorm van de liederen overeenkomt met oud-Egyptische liefdesliederen.
‘I’m too sad to tell you’ is een karakteristiek werk binnen het oeuvre van Bas Jan Ader, die op zoek was naar situaties waarin een mens, emotioneel of fysiek, de controle over zichzelf verliest. Met zichzelf in de hoofdrol heeft hij deze existentiële ervaringen gestalte gegeven in zijn films en fotowerken.
De vraag is: hoe bouw je vertrouwen op voor veiligheid en verbondenheid? Hoe kun je bemoediging belichamen en veilig zijn in je eigen muzikaliteit en tegelijkertijd open zijn naar je collega’s? Hoe houd je plezier in het optreden? 
Wie doen er mee…